start saya cakap dan bergerak umur 4 tahun dimana time tue saya hampir dianggap OKU ( org kurang upaya) oleh mak saya. sy sedih sikit laa dibuatnya sampai saya rasa mak saya tak caya kat saya lg.
kena terapit beskal tua masa naik bersama arwah cousin sy kat Pekan,Pahang masa kecik (x silap sblm tadika lg) sehari sblm raya sampai kena urut di pagi raya dan jd mata2 yg pandang sy masa sy kena angkat di pg raya buatkan sy sungguh malu. dh laa sakit kena urut,x blh jalan dan asyik kena dukung but dapat laa penuhi kehendak kanak2 sy masa tue (ok laa tue)
masa diploma pula,kaki berdarah akibat jatuh kat buku lali,lukanya sebulan laa juga dibuatnya sampai ada kesan parutnya kat kaki saya nie masa kejar nak ke bas balik ke rumah dari pahang ke KL nie,dh laa dok kat sebelah laki dan sakit yg amat pula tue,sabo jer laa aku masa tue
allergic dengan kasut samapai skrg,kalo pakai kasut kena ada stokin coz kaki mmg allergic dengan kasut
minyak wangi pun sama tp skrg kirablh bau laa lg,dulu pitam sy kalo bau minyak wangi tp skrg dah boleh kawal lg.
last skali pasal xcident, yg tue mmg dasyt bg saya coz sy blh koma,lumpuh separuh badan,ilang ingatan dan ilang sikit kepala saya. tp yg bagusnya sy dapat sedarkn diri ttg kepentingan semua org,perasaan pesakit dan yg penting saya dapat suasana baru dengan keadaan yg brbeza dgn sy
No comments:
Post a Comment