zaman patah kaki

saya teringat lagi masa saya patah kaki time kecik dulu,sy kena dukung jer dgn semua orang dan segala yang sy nak lakukan semua orang akan bantu saya seperti ada yg dukung saya kuar dari bilik,ke tandas dan sebagainya.
sapaikn segala kemahuan sy dituriti sebab tak mau saya busan sampaikan adik saya jeles dengan saya coz diaorang dah diberi amaran jagan sekali-kali sentuh barang saya tue sampaikan saya betul-betul rasa slamat kerana segala kemahuan saya dituruti.
tapi yang betul-betul tak best adalah dukung laa coz sy waktu tue memang kuat jalan so kalo patah kaki memang tersekat laa jalan sy tue coz slalu kena dukung jer.
waktu tue memang tension laa juga coz saya jeles tgk org jalan tapi saya tak dapat jalan merata tempat.
tak bolh gi kenduri tapi hanya duduk kat rumah jer dibuatnya. tapi memang padan muka saya coz tanggung laa kesalahn sendiri.
sampai sekarang masih ada kesan kaki patah saya kat sebelah kanan kaki yang patah tue walaupun hanya parut sahaja tapi ia tetap mengingatkan saya erti patah kaki itu