aku terasa biarkn aku kena

ari nie baba dh blh kuar icu. lepas balik jer kolj kol 12 tghari sy terus balik umah dan siap ala kadar dgn ajak mak ngah skali ke IJN. sampai kat IJN dlm kol 1 lebih tghari (nk dkt kol 1.30 tghari)
baba masuk wad biasa kol 2.30 ptg, gi melawat baba dlm 10 minit dan nurse bgtau yg baba blh kuar icu dan kena tunggu kat bilik A 303. sy terus tunggu kat luar bilik dan terlupa yg baba masuk ikut lain.
tp sy masuk sikit coz masa tue br tersedar baba masuk guna pintu lain but bbrp minit kemudian baba terus tido kerna sy rasa baba mkn ubat tido
tgk baba,sy sedar keadaan yg baba alami sama dgn keadaan sy masa kena rawat walaupun lain di bedah. sy terasa waktu tue biar laa sy jer yg menanggung kesakitan baba dan baba biar laa tak sakit. sy tau batapa peritnya menanggung kesakitan itu cuma tak tunjuk dgn perkataan saja.
setiap kali tgk baba menanggung kesakitan,sy terasa seakan nk menangis. walaupun baba tak lafazkn kesakitan but dr riak mukanya sy blh baca yg baba alami. sy saat tue terasa biar laa sy alami coz org yg pernah operate akan memahaminya.
bila sy nk tlg baba jer,abg sy larang kononnya bahaya sy buat but dia pernah kaa alami operate?sy tak faham laa,knp perbuatan sy dilarang? diaorg tak pernah alami operate sbb tue agaknya diaorg larang sy. sy faham laa bab operate sbb tue sy tlg baba coz sy ingat,masa sy uzur (muntah byk kali),sy larang org temankn sy mlm coz sy tak mau mereka lihat keuzuran sy.sy waktu tue mmg sedar org dtg but sy tertido akibat sakit.
sy mmg faham yg amat keadaan baba tp org yg tak pernah alami tak faham langsung keadaan tue. kalo sy,sumpah saya takkn kasi diaorg temankn sy pd waktu mlm coz sy tak mau mereka lihat penderitaan sy tue.
sy harap,esok baba ok laa coz sy dh tak mahu lihat baba dlm keadaan kesakitan. perit baba alami,perit laa sy alami juga sampai sy terpaksa berbohong bahawa sy dh mkn mlm sdgkn sy dh hilang selera mkn langsung