skrg nie sy rasa nk melompat jer coz pembakar semangat sy yg telah membakar semangat sy telah berjaya dlm bypass(operate). mula2 tak percaya but lama2 percaya dan sy terus bgtau kakak sy but mereka tak percaya mula2,lepas tue percaya kata2 sy yg blh lawat ayah sy but only 2 person jer dibenarkn lawatnya
mula2 sesat masa sy masuk lawat ayah sy but mak ngah penyelamat sy dan ia tunjuk bilik ayah sy kat mana.
masa dia nk masuk bilik bedah,sy nampak mukanya mcm rasa takut (muka muram) coz mmg lazim org yg bakal kena operate muka akan muram like me yg kena operate kepala coz perasaaan takut tue mmg akan muncul dlm diri kita sendiri walaupun di bedah berbeza.
diaorg ajak balik ke hotel but sy tak mau coz sy ttp akan tunggu ayah sy tue sampai dia kuar bilik bedah but tak terlaksa coz ayah terus di masukkn ke dlm icu
ayah masuk bilik dlm pukul 11 lebih pg dan abis dlm kol 6 ptg. lamanya ayah operate coz menurut doc,operate 4 jam but nie dh 6 jam bypass ayah sy. br sy tau yg penantian tue amat menyiksakn sy nie
but syukur ayah dah berjaya lalui. masa sy tgk ayah sy dlm icu,sama dgn keadaan sy but sikit beza. yg bezanya ayah guna alat bantuan pernafasan but sy tak dan ada sikit alat buang najis + darah. its normal laa. agak2nya mcm tue laa keadaan sy masa sy koma. yg bezanya sy kat wad biasa but ayah dkt icu.
saat pandang wajah ayah sy tue,terasa sy nk peluknya dan ucapkn perkataan syukur ke hadrat ilahi kerana ayah slamat jalani bypass but tak blh coz ayah sy akan berasa sakit sdgkn sy tak mau ayah sy sakit.
sy harap esok sy dpt laa lawat ayah sy kat icu tue coz sy mmg nk tau sgt keadaanya yg telah membakar semangat sy saat sy kena operate kepala walaupun tahu ia akan mengalami kesakitan (ayah) selepas operate. sy syg ayah yg amat
lena dia tido sy tgk dan sy rasa nk dok jer dlm bilik icu (A115) tue jer menemani ayah sy tue but tak blh coz ada seminar esok.
tp sy ttp happy coz ayah telah slamat dlm bypass walaupun sikit gementar kalo tiba2 nyawa ayah pendek coz sy tak bersedia lg kehilangannya. dia umpama bintang kat sy nie dan sy mmg harap pd keesokkn harinya (kalo tgk) dia akan sedar coz kalo blh mmg sy yg nk tanggung kesakitannya. bkn ayah sy tue
No comments:
Post a Comment